Η ίδια μίλησε για την οικογένειά της αλλά και για το πώς προέκυψε η ηθοποιία στο δρόμο της: «Από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι θυμάμαι να τρώμε όλοι μαζί και πλέον μου λείπει το κυριακάτικο τραπέζι της μαμάς –ονειρεύομαι πάντα πως έχει κρητικό πιλάφι–, αλλά και η οικογένειά μου, γιατί είμαστε πολύ δεμένοι. Κάθε φορά που τους παίρνω τηλέφωνο και είναι μαζεμένοι, με πιάνει μια μελαγχολία», δηλώνει η ηθοποιός ενώ για τη δουλειά της ηθοποιού και για το πως προέκυψε λέει: «Με ενδιέφερε η δουλειά του ηθοποιού, ήταν ένα όνειρο για μένα. Ήθελα να τη μάθω, αλλά δεν είχα αποφασίσει αν θα ασχολούμουν επαγγελματικά».
Μετά την αποφοίτησή της από το τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στην Πάτρα, άνοιξε ένα νέο κύκλο σπουδών, αυτή τη φορά στην Αθήνα, φοιτώντας σε δραματική σχολή. «Στο πρώτο έτος της σχολής έπαιξα στη σειρά Για την Άννα, που σκηνοθετούσε ο Μανούσος Μανουσάκης. Ο Μανουσάκης με στήριξε. Με πήρε από το χέρι και μου έδειξε πώς πρέπει να σταθώ και τι να κάνω. Δεν ήξερα πού πατάω, έτρεμε η φωνή μου».
Για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη «Δικαίωση» η ηθοποιός τονίζει: «Έχει μια βαρύτητα ο πρωταγωνιστικός ρόλος, υπάρχει μεγάλη ευθύνη και δεν επαναπαύομαι, γιατί είμαι μέλος μιας ομάδας που πρέπει να συνεργαστεί άψογα. Στην αρχή παρακολουθούσα με αγωνία τα νούμερα τηλεθέασης, αλλά τώρα, που διαπίστωσα πως η σειρά έχει απήχηση στον κόσμο, έχω ηρεμήσει λίγο και έχω δώσει βάρος στα γυρίσματα».
Eίναι η ηθοποιία τα πάντα για αυτήν;
«Αν δεν πάει καλά η δουλειά μου, δεν σημαίνει πως θα τελειώσει η ζωή μου. Θα βρω τη θετική πλευρά. Άλλωστε, όταν χρειαστεί, κάνεις οτιδήποτε για να επιβιώσεις. Ξέρεις, v, γιατί πέρασα μια περίοδο κατάθλιψης. Όταν αποφάσισα να συνέλθω, λοιπόν, έμαθα να λειτουργώ με τη λογική μου. Πλέον, ακόμα κι αν δεν νιώθω καλά, φεύγοντας από το σπίτι μου, φοράω ένα χαμόγελο και προσπαθώ να το ξορκίσω, δεν το αφήνω να με επηρεάσει».
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
- Προσπαθήστε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και όχι greeklish!
- Μη προσβάλλετε τη σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια!